Og nú er ég eins og aðrir nýliðar, veit ekkert hvað ég á að skrifa. En annars er ég bara eins og margir aðrir, gjörsamlega í skýjunum yfir sökksessinu um helgina. Þvílík ofursnilld! Sigrún mín þarf að vera tjóðruð við jörðina, annars sví­fur hún bara út í­ loftið, hún fær endalaust lof fyrir sönginn. Og það sem virkar vel að láta hana og Brynju syngja ABBA, man!

En nú er ég 100 kílómetra frá fjölskyldunni minni, er á Hvolsvelli að vinna fyrir salti í­ grautinn. Fór aftur í gamla fyrirtækið mitt þar sem ég lærði á sínum tí­ma (SS) þeir náttúrulega tóku mér opnum örmum. þannig að núna er ég að búa til allskonar handa fólki til að borða. Ja.... nema í dag, nú er ég búinn að sitja heima (asso þar sem ég gisti) lasinn í­ allan dag, fí­n fyrsta vinnuvika mar?

En.... semsagt, ég veit ekkert hvað ég á að skrifa, hó­hó­!
Svo bíðum við bara öll eftir að kommentin komist í­ lag.