sunnudagur, mars 13

Framhaldssagan

Annar hluti gjössovel.

Silli

Rigningin og rokið settu svip sinn á þessa dimmu dimmu nótt.
Ekki var því fyrir að fara að veðrið léki við hann Láka þegar hann dröslaðist inn í Skódann sinn þessa örlagaríku nótt. Hann vissi ekki að hún beið eftir honum. Vissi hann það? Vissi hún að hún beið? Vissi hann að hún vissi ekki hvort hún vissi að hann vissi hvort hún væri að bíða eftir honum, eða hvarflaði það ekki að honum?
Rafmagnið hafði farið af. Það var því rafmagnslaust og dimmt. Dimmt sökum rafmagnsleysis og hinnar fögru Koldimmu sem var að því komin að kasta upp jólaglögginu sem hún hafði slafrað í sig nánast allt kvöldið. Negulnaglar.
Koldimma var slyng frauka. Naðra. Dimm naðra. Koldimm og blaut frauka, sem hafði hrasað á rækjusalatsslettu á gólfinu hjá Mána. Máni var líka dimmur. Hann var dimmur á svipinn þegar Koldimma í fallinu, rak óæðri endann í snyrtiborð með þeim afleiðingum að allar varalitaprufurnar úr Kolaportinu láku í niðurfallið í bílskúrnum.
Fólk skildi símtæki sín eftir í eldhúsinu af ótta við myrkrið. Allt fauk til andskotans og tærnar yfirfylltust.

Free Web Site Counter
FreeLogs.com